مردمنيوز: برزخ کشدار بازنشستگان تامین اجتماعی راهی غیر از تجمع و شکایت باقی نگذاشته است؛ دخل و خرج کارگران بازنشسته بیش از هر زمان دیگری جور نیست و برای همین از جمعیت ۳.۵ میلیون نفری مستمری بگیران سازمان تامین اجتماعی یک عده به قضات و شعب دیوان عدالت اداری متوسل شدهاند و یک عده به برپایی اجتماعاتی گاه به گاه در تهران و شهرستان روی آورده اند.
در هفتههای گذشته اخباری منتشر شد مبنی بر اینکه همزمان با برپایی دو نوبت تجمع کارگران بازنشسته تهرانی مقابل مجلس و سازمان تامین اجتماعی، در برخی از شهرستانهای کشور نیز شماری از کارگران بازنشسته مقابل ادارات کل تامین اجتماعی اجتماع مشابهی را برپا کردهاند تا اعتراضشان را به ناکافی بودن مستمریهای موجود نشان داده باشند.
به موازات این اخبار، خبر دیگری هم آمد حاکی از اینکه شماری از کارگران بازنشسته در اعتراض به نحوه متناسب سازی مستمرهای خود به قضات دیوان عدالت اداری متوسل شده و با طرح شکایاتی انفرادی در شعب دیوان رای محکومیت سازمان تامین اجتماعی را دریافت کرده اند.
تا به اینجای کار نه تنها تمامی این شکایات و اعتراضات جنبه خودجوش داشته و دستکم از ناحیه تشکلهای صنفی مستمری بگیران سازمان تامین اجتماعی هیچ سازمان دهی و پیگیری برای به انجام رساندنشان صورت نگرفته است بلکه برعکس متولیان این تشکلها هدف انتقادات تند و تیز بازنشستگان معترض و شاکی هم قرار گرفته اند.
علی دهقانکیا، مسئول نهاد صنفی کارگران بازنشسته شهرستان تهران یکی از کسانی است که مدعی است در ماههای گذشته بابت پیگیری مطالبات صنفی کارگران بازنشسته از هرجهت تحت فشار بوده است؛ از یکسو تشکل متبوعش بابت افزایش سالانه مستمریها و اجرای قانون متناسب سازی مورد انتقاد همصنفانش قرار گرفته است و از سوی دیگر باید حواسشان را جمع کند تا مبادا در فرصت باقیمانده از سال ۹۹ و یا سال ۱۴۰۰ دولت کلاه گشادی بر سر خانواده ۳.۶ میلیون نفری کارگران بازنشسته نگذارد.
دهقانکیا در گفتگویش با اقتصاد۲۴ دلخوریها و نگرانیهایش را اینطور توضیح میدهد: سال ۹۹ برای کارگران بازنشسته سال نفس بریدن بود؛ جلسات مزدی شورای عالی کار که طبق قانون زیربنای افزایش مستمری بازنشستگان تامین اجتماعی است تا سه ماه بعد از شروع سال ادامه داشت و همین باعث شد تا پرونده افزایش سالانه مستمریهای کارگران بازنشسته دیرتر از هر زمان دیگری بسته شود. خانوارهای کارگران بازنشسته هر روز به چشم خود گران شدن و نایاب شدن پیش و پا افتادهترین کالاها را میدیدند، اما راهی نداشتند که تا به اجرا درآمدن مصوبه افزایش مستمریهای جدید به نرخ سال قبل مستمری بگیرند؛ تازه نتیجه این پرونده هم برای مستمری بگیران حداقلی رضایت بخش نبود.