«لبنان نیازمند اصلاحات است، اول سپتامبر (۱۱ شهریور) باز می گردم و اگر تا آن موقع آنها از پس از این کار بر نیامدند من مسئولیت اصلاحات سیاسی را خود بر عهده خواهم گرفت … لبنان نیازمند تغییر و ساختار سیاسی جدید است … این انفجار شروع یک دوره جدید براساس اصلاحات و تغییر نظام و پایان دادن به گسستها است…»
۰
مردمنيوز: سفر رئیس جمهور فرانسه به لبنان مهمترین موضوعی است که در حاشیهی انفجار بیروت ایجاد شده است. عباراتی که در ابتدای نوشتار ذکر شد، بخشی از سخنان غیردیپلماتیک و مداخلهجویانهی امانوئل مکرون در دیدار با مقامات لبنان بود.
انفجار انبار مواد منفجره که بالغ بر ۱۵ میلیارد دلار خسارت وارد کرده، لبنان را در وضعیت بحرانی و ورشکستگی اقتصادی و در نتیجه موضع ضعف قرار داده است که این مساله میتواند مورد بهرهبرداری سیاسی کشورهای دیگر قرار دهد. در تئوریهای سیاسی و روابط بینالملل هم داریم که کشورهایی که از نظر جایگاه سیاسی و اقتصادی و نیز قدرت چانهزنی در موضع قرار گیرند، همواره مورد طمع قدرتهای بزرگ واقع میشوند.
اینکه رئیس جمهور فرانسه در دیدار با میشل عون آنهم در شرایط فاجعهباری که در بیروت میبینیم، کمکهای اقتصادی به لبنان را منوط به انجام اصلاحات در لبنان میکند و حمایت از لبنان را به خواستههای سیاسی پیوند میزند، چیزی جز بازگرداندن سیستم استعمار قدیم با اشکال نوین نیست.
سابقه حضور فرانسه در لبنان به انعقاد معاهده سایکس-پیکو باز میگردد، اما اهمیت این کشور باعث شده تا فرانسه همواره سیاست خارجی خود در لبنان را در ابعاد مختلف اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و در راستای نفوذ و حضور فعال دنبال کند.
شایان ذکر است لبنان از سال ۱۹۲۰ تا ۱۹۴۳ به مدت ۲۳ سال تحت قیمومیت فرانسه بوده است. ساختار آموزشی لبنان که آن زمان یک ساختار فرانسوی بود و هنوز هم که هنوز است صبغه فرانسوی بودن از ساختار لبنان زدوده نشده است، به قدری در اعماق ذهن و فکر جوانان و مردم لبنان رسوخ کرده بود که دانش آموزان و دانشجویان از تاریخ و جغرافیایی فرانسه بیشتر از تاریخ و جغرافیای کشور خود آگاهی داشتند! و فرانسه را بیشتر از لبنان میشناختند. امروز نیز فرانسه به شدت دنبال گسترش نفوذ در لبنان است که این کار را با روشهای مختلف پیگیری میکند. در این زمینه جریان سیاسی ۱۴ مارس یک دستور کار فرانسوی در لبنان است.